Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

ΛΑΘΟΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Συχνά, στην προσπάθειά μας να πειθαρχήσουμε το παιδί μας, καταφεύγουμε σε διάφορες φράσεις που το μπερδεύουν, το πληγώνουν και του δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα, φράσεις που τελικά κάνουν περισσότερο «κακό» παρά καλό σύμφωνα με το govastileto.gr.

«Αν δεν φας, δεν θα μεγαλώσεις»
Και ποιος δεν το έχει πει στο παιδί του αυτό; Βέβαια το χρησιμοποιούμε στην προσπάθεια να πείσουμε το παιδί μας να φάει λίγο παραπάνω. Τις περισσότερες φορές βέβαια πετυχαίνουμε το στόχο μας, διότι (χάρη στον προστακτικό τόνο της φωνής μας) το αναγκάζουμε να αδειάσει το πιάτο του, οπότε τρώει όχι επειδή πεινάει, αλλά επειδή εμείς του το επιβάλαμε. Και αυτό είναι μεγάλο λάθος καθώς αυτό σχηματίζει άσχημη γνώμη για την ώρα του φαγητού.

Τι να κάνεις:

Προσπάθησε να σέβεσαι τις ανάγκες του παιδιού. Μην παρεμβαίνεις προσπαθώντας να του επιβάλεις αυτό που πιστεύεις ότι είναι το σωστό. Ακόμα και αν το μικρό σας δεν έχει φάει μπουκιά όλη μέρα, κάθε είδους απειλές ή προσταγές θα το αποθαρρύνουν.  Χρησιμοποίησε θετικές φράσεις οι οποίες μεταδίδουν μεν με σαφήνεια το μήνυμα που θέλεις να περάσεις, αλλά συγχρόνως «κλείνουν» μέσα τους όλη σας την αγάπη.
Επειδή είναι πολύ σημαντικό να εκφράζεσαι με θετικό τρόπο, μπορείς να πείς στο παιδί σου:
«Είναι καλό να τρως το φαγητό σου, γιατί έτσι θα μεγαλώσεις και θα είσαι ένα δυνατό παιδί». Εξήγησέ του πως το φαγητό βοηθά στην ανάπτυξή του και του χαρίζει όλη την ενέργεια που έχει ανάγκη για να τρέχει γρήγορα, να παίζει πολλές ώρες με τους φίλους του και να καταπιάνεται με όλες τις δραστηριότητες που το ευχαριστούν.

«Μην κλαις! Τα καλά παιδιά δεν κλαίνε»
Κανένα παιδί δεν κλαίει χωρίς λόγο και τα πρώτα χρόνια το κλάμα αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό κώδικα επικοινωνίας. Τα δάκρυα αποκαλύπτουν πως το παιδί είναι στενοχωρημένο, φοβισμένο ή κάτι σου ζητάει (φαγητό, βόλτα, προσοχή). Με τη φράση αυτή το μαλώνετε επειδή εκφράζει τα συναισθήματά του με το κλάμα, ενώ την ίδια στιγμή εκείνο πιστεύει πως, αφού κλαίει, δεν είναι καλό παιδί.

Τι να κάνεις:
Αναρωτλησου τι από τα δυο σε ενδιαφέρει: η αιτία που κάνει το μικρό σου να κλαίει ή η… ησυχία σου. Και επειδή σίγουρα το πρώτο υπερισχύει, προσπάθησε να ενθαρρύνεις το παιδί σου να εξωτερικεύει όσο το δυνατό περισσότερο τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τη γνώμη του. Με τον τρόπο αυτό του δείχνεις πως είσαι διαθέσιμη να ακούσεις ό,τι το απασχολεί, πως καταλαβαίνεις τα νευράκια του και πως υπολογίζεις την άποψή του.
Να θυμάσαι πως αν ένα παιδί δεν εκφράζει τα συναισθήματά του (καλά ή κακά) αρχικά με το κλάμα και μεγαλώνοντας με την κουβέντα, βρίσκει άλλους τρόπους να εκφραστεί, τρόπους τους οποίους οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «δυσλειτουργικούς», όπως είναι οι τσακωμοί με τους φίλους του, η φασαρία μέσα στην τάξη ή οι απότομες εκρήξεις στη συμπεριφορά του.

«Ο παππούς κοιμάται στον ουρανό»
Το να ανακοινώσεις στο μικρό σας πως πέθανε ένα αγαπημένο του πρόσωπο είναι μια από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που έχεις να αντιμετωπίσεις ως γονείς. Αναρωτιέσαι ποιες μπορεί να είναι οι αντιδράσεις του, ψάχνεις την κατάλληλη στιγμή και συνεχώς απορρίπτεις ό,τι είχες προγραμματίσει να πεις, για να σκεφτείς έναν άλλον τρόπο, ίσως πιο ανώδυνο…
Πολλοί γονείς προτιμούν έμμεσες οδούς ή επικαλούνται δικαιολογίες για να αποφύγουν να μιλήσουν στο παιδί για το θάνατο. Μια από τις πιο συνηθισμένες φράσεις-δικαιολογίες είναι «ο παππούς κοιμάται στον ουρανό». Ακούγοντάς την όμως το παιδί, πιθανόν να συνδέσει τον ύπνο με το θάνατο και να πιστέψει πως όταν κάποιος κοιμάται, πεθαίνει. Αλλά τι γίνεται όταν ξυπνά; Δεν είναι πια πεθαμένος; Όπως καταλαβαίνεις, η φράση αυτή ενδέχεται να δημιουργήσει σύγχυση στο μυαλό του παιδιού σου, ενώ δεν αποκλείεται να αρχίσει να φοβάται να κοιμηθεί.

Τι να κάνεις:
Σε καμιά περίπτωση μην αποκρύψεις την αλήθεια λέγοντας πως ο παππούς «κοιμάται» ή «έχει πάει ταξίδι». Δεν ωφελεί να αποφεύγεις μια συζήτηση με το παιδί σου σχετικά με το θάνατο, μιας και αργά ή γρήγορα θα γίνει. Αν μάλιστα η κουβέντα αυτή γίνει σε μικρή ηλικία, το μικρό σου θα τον αποδεχτεί ευκολότερα.
Έχε υπόψη πως ο θάνατος του κατοικίδιου σου μπορεί να λειτουργήσει «εκπαιδευτικά». Άφησε το παιδί να είναι «παρών» στην ταφή, μαζέψτε μαζί λουλουδάκια, φτιάξτε έναν σταυρό. Εξήγησέ του πως το αγαπημένο σκυλάκι έφυγε από τη ζωή, αλλά εσείς θα το θυμάστε για πάντα.

«Όχι έτσι! Κάν το όπως η Μαρία!»
Εσύ πώς νιώθεις  όταν σε συγκρίνουν με άλλους; Σίγουρα όχι και πολύ ευχάριστα. Γιατί λοιπόν συγκρίνεις το παιδί σου με το αδερφάκι του, το φίλο του ή τον συμμαθητή του; Το καημένο ενοχλείται πάρα πολύ κάθε φορά που σου «ξεφεύγουν» τέτοιου είδους συγκρίσεις και, επειδή δεν μπορεί να τα βάλει μαζί σου, τα βάζει με το άλλο παιδί. Οι συγκρίσεις εξάλλου είναι ο πιο… σύντομος δρόμος προς τον (αρνητικό) ανταγωνισμό.

Τι να κάνεις:
Κόψε αυτήν τη συνήθεια που μόνο απογοήτευση προκαλεί στο παιδί, αφού συνειδητοποιεί πώς δεν είσαι ευχαριστημένη με όσα κάνει (κι ας κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να σε ευχαριστήσει). Μην του λές π.χ. «Αυτό που ζωγράφισες δεν είναι σπίτι! Κοίτα τι ωραίο που το έκανε η Μαρία». Με τον τρόπο αυτό του δηλώνεις ευθέως πώς η προσπάθειά του δεν είναι ικανοποιητική, το παιδί σου απογοητεύεται και σιγά-σιγά παύει να προσπαθεί.

«Αν δεν κάτσεις καλά, θα σε πάρει ο γύφτος/γέρος!»
Κάποιοι γονείς, που… είδαν και απόειδαν στην προσπάθειά τους να συμμορφώσουν το μικρό τους ώστε να σταματήσει επιτέλους να ουρλιάζει, καταφεύγουν στη… συνδρομή του γύφτου (του μπαμπούλα κ.λπ. καθώς οι επιλογές είναι ατέλειωτες ανάλογα με το αντικείμενο του φόβο
υ του κάθε παιδιού). Το απειλούν λοιπόν πώς θα έρθει ο γύφτος να το πάρει και αυτή ακριβώς η απειλή, πως κάποιος -συνήθως αποκρουστικός- άγνωστος θα του στερήσει τους γονείς του, το γεμίζει με ανασφάλεια και απίστευτο φόβο. Τι να κάνει λοιπόν; Υπακούει!

Τι να κάνεις:
Μπορεί βέβαια ένα τέτοιο απειλητικό μήνυμα να ηρεμεί αμέσως το άτακτο πιτσιρίκι σου (τα αποτελέσματα είναι συνήθως άμεσα και θεαματικά), αλλά και οι παρενέργειες πολλές. Πρώτα απ όλα ο φόβος και η ανασφάλεια που φωλιάζουν στην ψυχούλα του, αλλά και το γεγονός πώς το μικρό σου πειθαρχεί αποκλειστικά και μόνο επειδή φοβήθηκε και όχι επειδή κατάλαβε ότι η συμπεριφορά του ήταν λάθος και δεν πρέπει να την επαναλάβει. Και ο φόβος είναι ο χειρότερος τρόπος για να διδάξεις στο παιδί σου την πειθαρχία!
Διάβασε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ



Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑ
Και τώρα ήρθε η ώρα για την κάθε μανούλα να αποδείξει το μεγαλείο της υπομονής  που  διαθέτει όταν πρόκειται για το παιδί της καθώς και την καλή τακτική  που έχει στην εκπαίδευση του …. Μανούλες φορτίστε τις μπαταρίες γιατί ξεκινάει το πιο δύσκολο μάθημα… Ο τίτλος του μαθήματος; «Πώς να κόψει το παιδί σας την Πάνα»….
Ήδη έχετε αναφωνήσει κάποιο επιφώνημα μόνο και μόνο από την ανάγνωση του τίτλου σχετικά με το περιεχόμενο της ανάρτησης που θα ακολουθήσει όπως για παράδειγμα:  «ωχ», «αχ»  κτλπ.
Μείνετε ψύχραιμες …Οι ειδικοί είναι εδώ για να μας συμβουλέψουν για τον τρόπο δράσης σας στην επιχείρηση «εξαφάνιση της Πάνας».
Σύμφωνα λοιπόν με τον παιδίατρο κ. Χατζηπαναγή κανένα παιδί δεν είναι ίδιο με το άλλο. Μη συγκρίνετε ποτέ το παιδί σας με το παιδί της φίλης σας ή με το μεγαλύτερο σας παιδί. Άλλο παιδί ελέγχει τους σφικτήρες στα 2.5 χρόνια και άλλο στα 5 χρόνια. Ποτέ μην πιέσετε το παιδί σας να κόψει την πάνα εκτός και αν είστε βέβαιοι ότι το παιδί είναι έτοιμο να το κάνει. Παρακάτω παρατίθενται μερικές χρήσιμες συμβουλές πώς να καταλάβετε ότι το παιδί σας είναι έτοιμο να ξεκινήσετε την εκπαίδευση για την τουαλέτα.
 Πώς να καταλάβω ότι το παιδί μου είναι έτοιμο;
·         Όσα περισσότερα από τα πιο κάτω μπορεί να κάνει ή έχει κατακτήσει το δικό σας παιδί τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να πετύχει η εκπαίδευση για τηντουαλέτα.
·         Το παιδί μπορεί να ντυθεί και να ξεντυθεί μόνο του.
·         Μπορεί να παίξει μόνο του με ένα παιχνίδι για τουλάχιστον πέντε λεπτά.
Αρχίζει να βάζει τα παιχνίδια στη θέση τους.
·         Το παιδί καταλαβαίνει και εκτελεί απλές οδηγίες σας.
·         Δε βρίσκεται στην περίοδο της άρνησης, που ό,τι του λες αυτό λέει όχι.
·         Έχει κενώσεις σε σταθερή περίοδο της ημέρας (πχ κάθε πρωί).
·         Όταν ουρεί αποβάλλει αρκετή ποσότητα ούρων.
·         Μπορεί να μιμηθεί κάποιον άλλο.
·         Αισθάνεται όμορφα όταν τον επιβραβεύεται για κάτι που έκανε.
·         Το παιδί είναι ικανό να παραμείνει στεγνό για τουλάχιστον δυο ώρες.
·         Γνωρίζει τη διαδικασία αφόδευσης.
·         Έχει στο μυαλό του ένα όνομα για την ούρηση (πχ κάνω πιπί μου) και την αφόδευση (πχ κάνω κακά μου).


Επίσης να είστε σίγουροι ότι το παιδί σας δεν περνά οποιοδήποτε άγχος όπως είναι:

1. Προσπαθείτε να του κόψετε το μπιμπερό.
2. Αλλάξατε τη γυναίκα που το προσέχει.
3. Γεννήσατε καινούριο παιδί.

Αν υπάρχει οποιοδήποτε άγχος, αφήστε το να περάσει, και προσπαθήστε μετά από ένα δίμηνο.

Τι να κάνω πριν αποφασίσω την εκπαίδευση του;
·         Δώστε ένα όνομα για την διαδικασία ούρησης και αφόδευσης και μάθετε το στο παιδί.  
·          Όταν έχει κένωση στο πανί, την ώρα που το αλλάζετε, απλά πέστε του με λόγια που να καταλαβαίνει τι έκανε πχ. «Έκανες κακά στο πανί σου».
·         Αφήστε το να σας παρακολουθήσει όταν εσείς πηγαίνετε στην τουαλέτα για να δει τι κάνετε. Μπορεί να σας ρωτήσει οτιδήποτε έχει σχέση με τη διαδικασία αυτή, οπότε απαντήστε του με λόγια απλά που να τα καταλάβει.
·         Να αλλάζετε την πάνα του παιδιού το συντομότερο δυνατό μετά από κάθε κένωση για να μη συνηθίσει την ιδέα να κυκλοφορεί με το πανί γεμάτο κόπρανα.
·         Μη βάζετε τις φωνές στο παιδί όταν το αλλάζετε και να το προσβάλλετε που ακόμα δεν έκοψε την πάνα.

Αρχίζει η εκπαίδευση
Η εκπαίδευση αρχίζει όταν το παιδί είναι έτοιμο σύμφωνα με αυτά που περιγράφηκαν πιο πάνω.
Να ξέρετε πότε συνήθως αφοδεύει το παιδί σας, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα.

Δείξτε το καθικάκι στο παιδί και πώς να το χρησιμοποιεί. Αφήστε το στην τουαλέτα και καλύτερα περιμένετε να το ζητήσει το ίδιο παρά να τον πιέσετε να το χρησιμοποιήσει.

Βάλτε το μωρό πολλές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας να καθίσει στο καθικάκι, ακόμα και με ρούχα.

Αφού περάσει καμιά βδομάδα αρχίστε να βάζετε το μωρό στο καθικάκι χωρίς ρούχα και χωρίς πανί, για να συνηθίσει το δέρμα του την επαφή με το πλαστικό. Η καλύτερη ώρα είναι αυτή που συνήθως το παιδί αφοδεύει. Αν ουρήσει ή αν ακόμα αφοδεύσει τότε πραγματικά δείξτε του τη χαρά σας.

Αρχίστε να αφήνετε το παιδί σας γυμνό χωρίς πάνα για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα. Ατυχήματα θα γίνουν αλλά έτσι θα δει και θα συνειδητοποιήσει το παιδί από που βγαίνουν τα ούρα και τα κόπρανα. Αν συμβεί ατύχημα τότε πέστε στο παιδί «Σου έφυγαν αγάπη μου τα κακά σου ή τα πιπί σου. Ας καθαρίσουμε και την επόμενη φορά προσπάθησε να τα κάνεις στο καθικάκι.»

Κάθε φορά που αλλάζετε το παιδί να του λέτε ότι τα μεγάλα παιδιά κάνουν «κακά και πισιά» στην τουαλέτα. Να του δείχνετε το καθικάκι και να του λέτε την επόμενη φορά να προσπαθήσει να πηγαίνει στο καθικάκι του.
Να θυμάστε ότι τα παιδιά ελέγχουν τους σφικτήρες τους με την εξής χρονολογική σειρά.

1 Πρώτα ελέγχουν τους σφικτήρες του εντέρου το βράδυ.
2 Μετά ελέγχουν τους σφικτήρες του εντέρου την ημέρα.
3. Στη συνέχεια ελέγχουν τους σφικτήρες της κύστης την ημέρα και
4. Τέλος ελέγχουν τους σφικτήρες της κύστης το βράδυ.
Όταν αρχίσει το παιδί να χρησιμοποιεί την τουαλέτα τότε………………

• Μάθετε το πώς να κατεβάζει τα ρούχα του.
• Μάθετε το να χρησιμοποιεί τη σωστή ποσότητα χαρτιού.
• Μάθετε το πώς να σκουπίζεται σωστά από μπροστά προς τα πίσω.
• Μάθετε το πού να πετά το χαρτί τουαλέτας.
• Μάθετε το πώς να ανεβάζει τα ρούχα του στη θέση τους.
• Μάθετε το πώς να τραβά το καζανάκι.
• Μάθετε το πώς να πλένει σωστά κάθε φορά τα χέρια του.
Ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδικών η αποστολή σας θα ολοκληρωθεί με επιτυχία. Λίγη υπομονή και πολύ επιμονή είναι η αποτελεσματική συνταγή για την επίτευξη του στόχου σας. Καλή επιτυχία μανούλες….
Πανάγου Κατερίνα



Διάβασε περισσότερα...

ΠΩΣ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑ


 ΠΩΣ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑ –ΣΟΥΜΒΟΥΛΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ
Aκούγεται σαν όνειρο ή σαν κόλπο... Η ιδέα ότι ένα παιδί θα μπορούσε άνετα να μάθει να χρησιμοποιεί το γιογιό του μέσα σε λίγες μέρες – ή και σε ένα απόγευμα – μπορεί να μοιάζει απίστευτη στους γονείς που πιστεύουν ότι η εκμάθηση του γιογιό παίρνει καιρό και είναι δύσκολη διαδικασία. Αλλά το πράγμα μοιάζει να δουλεύει για πολλούς γονείς – και δεν αποτελεί μια πρόσφατη τάση. Οι ψυχολόγοι Νάθαν Άζριν και Ρίτσαρντ Φοξ εξέδωσαν το βιβλίο "Μαθαίνοντας να πηγαίνει τουαλέτα σε λιγότερο από μια μέρα" το 1974. Από τότε, πολλοί ειδικοί ανέπτυξαν διάφορες μεθόδους ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν γρήγορα να πηγαίνουν τουαλέτα. Εδώ θα περιγράψουμε τη μέθοδο εκμάθησης της χρήσης του γιογιό μέσα σε τρεις μέρες και θα σας δώσουμε βήμα βήμα τις οδηγίες για να την εφαρμόσετε. Το πρώτο πράγμα όμως που πρέπει να έχετε υπόψη σας είναι το εξής: η χρήση αυτής ή άλλης μεθόδου ώστε να μάθετε σύντομα τα παιδιά σας να πηγαίνουν στην τουαλέτα δεν σημαίνει ότι το παιδί θα τα καταφέρει στην εντέλεια μέσα σε λίγες μέρες. Αντίθετα, "επιτυχία" σημαίνει μάλλον ότι το παιδί θα χρησιμοποιεί μάλλον το γιογιό του παρά την πάνα, αλλά μπορεί κάλλιστα να έχει μερικά "ατυχήματα", ενώ παράλληλα εσείς πρέπει να τον βοηθάτε με ορισμένα κομμάτια της διαδικασίας. Η πλήρης εξοικείωση ενός παιδιού με το γιογιό του – το να μάθει να κάνει όλα τα βήματα μόνο του, να κατεβάζει και να ανεβάζει το παντελόνι του, να αδειάζει το γιογιό του και να πλένει τα χέρια του – θα πάρει αρκετούς μήνες προσπάθειας. (Και υπάρχουν μερικά πράγματα, όπως το να ανεβοκατεβάζουν το παντελόνι τους χωρίς βοήθεια, που δεν μπορούν να τα κάνουν τα πολύ μικρά παιδιά). Είναι καλύτερο να θεωρήσετε συνεπώς τις τρεις ημέρες ως εκκίνηση σε μια εξελισσόμενη διαδικασία. Το πιο σημαντικό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι δεν υπάρχει κανένας "σωστός τρόπος" να μάθετε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί το γιογιό του – εκτός από αυτόν που δουλεύει για σας και την οικογένειά σας. Πρόγραμμα "Τέλος οι Πάνες" Η Τζούλι Φέλομ, δασκάλα προσχολικής ηλικίας στο Σαν Φρανσίσκο, έφτιαξε το Πρόγραμμα "Τέλος οι Πάνες" το 2006, αφού είχε εκπαιδεύσει στη χρήση του γιογιό περισσότερα από 100 παιδιά. Η μέθοδός της βοηθά τους γονείς να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στη χρήση του γιογιό σε μικρότερη ηλικία και μπορεί να αποδώσει με παιδιά ηλικίας από 15 μηνών και πάνω, αν και έχει καλύτερα αποτελέσματα για παιδιά έως 28 μηνών. Μέσα σε μια εβδομάδα ή δέκα πέντε μέρες από το τριήμερο εκμάθησης της χρήσης του γιογιό, τα παιδιά μπορούν να πηγαίνουν στο γιογιό τους για τα τσίσα τους ή τα κακά τους, λέει η Φέλομ, και έχουν λίγα, αν όχι καθόλου, ατυχήματα. Αρχικά: είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε την εκπαίδευση του παιδιού στο γιογιό; Η τεχνική της Φέλομ απαιτεί δέσμευση, εστίαση και αφοσίωση. Είναι μια τεχνική "γυμνού ποπού", που σημαίνει πως τους τρεις πρώτους μήνες αφότου ξεκινάτε να την εφαρμόζετε, πρέπει να αφήνετε το παιδί σας γυμνό από τη μέση και κάτω όταν είναι σπίτι και να του φοράτε ένα χαλαρό παντελόνι χωρίς τίποτα άλλο από μέσα όταν βγαίνετε έξω. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πάνα όταν το παιδί κοιμάται, μεσημέρι ή βράδυ, αλλά αν τη χρησιμοποιήσετε και τη μέρα θα ανατρέψετε ό,τι πρόοδο καταφέρει να κάνει, λέει η Φέλομ. "Εάν θέλεις όντως να δουλέψει, δουλεύει μόνο όταν το παιδί είναι γυμνό", επιμένει. "Δεν πρέπει να χρησιμοποιείς καθόλου εσώρουχο στο σπίτι για τους πρώτους τρεις μήνες". Τι θα χρειαστείτε για ένα Σαββατοκύριακο εκμάθησης της χρήσης του γιογιό Θα χρειαστείτε γιογιό (κατά προτίμηση ένα γιογιό σε κάθε δωμάτιο που χρησιμοποιείτε και ένα στο μπάνιο), νερό και χυμούς, καθώς και διάφορα σνακ που ενθαρρύνουν την ούρηση (είτε αλμυρά που σε κάνουν να διψάς και να πίνεις νερό, είτε τροφές που περιέχουν πολύ νερό, όπως το καρπούζι). Θα χρειαστείτε επίσης διάφορα πανιά και υγρά καθαρισμού για να συμμαζεύετε τα "ατυχήματα" και κάποια άνετα παντελόνια για να φορέσετε στο παιδί σας αν βγείτε έξω. Καλό θα ήταν να πάρετε ένα γιογιό μαζί σας αν βγείτε έξω και να χρησιμοποιήσετε μια μικρή πετσέτα ή ένα απορροφητικό μαξιλάρι στο αυτοκίνητο για να σας προστατέψει από τα ατυχήματα. Τέλος, αν το σπίτι σας δεν είναι πολύ ζεστό, χρησιμοποιήστε μια θερμάστρα και φορέστε στο παιδί ζεστές κάλτσες ή γκέτες για να μένει ζεστό παρά τον γυμνό ποπό του. Πώς να μάθετε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί το γιογιό μέσα σε τρεις μέρες Ένα μήνα πριν: Σιγουρευτείτε για σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας είναι έτοιμο να μάθει το γιογιό του. Κατά τη Φέλομ, τα σημάδια αυτά είναι όταν το παιδί μένει στεγνό για δύο ή και περισσότερες ώρες κάθε φορά, ζητάει το ίδιο να χρησιμοποιήσει το γιογιό του, δε θέλει την πάνα, και κάνει κακά του σε τακτικές ώρες κάθε μέρα. Η Φέλομ λέει η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική για παιδιά έως 28 μηνών, επειδή μετά από αυτήν την ηλικία τα παιδιά μπορεί να αντιστέκονται περισσότερο, αλλά ότι δουλεύει και στα μεγαλύτερα. Όσο όμως τα παιδιά πλησιάζουν τα 3 τους χρόνια, τόσο λιγότερο αποτελεσματική γίνεται. Απαλλαχτείτε από όλες τις άλλες δουλειές και προγραμματίστε να περάσετε ένα ολόκληρο διευρυμένο Σαββατοκύριακο σπίτι σας, που και οι τρεις μέρες του θα είναι αφιερωμένες στην εκμάθηση της χρήσης του γιογιό. Φροντίστε επίσης να είστε δύο, είτε και οι δύο γονείς, είτε ο ένας με κάποιο άλλο πρόσωπο που θα αναλάβει να σας βοηθήσει. Αυτοσχεδιάστε τον "χορό του γιογιό" με τον σύντροφό σας. Ο στόχος είναι να γιορτάσετε την επιτυχία του παιδιού και να του δώσετε κίνητρο να συνεχίσει, έτσι ο χορός μπορεί να είναι ό,τι σας ταιριάζει, με ό,τι μουσική θέλετε, αν θέλετε. Δύο έως πέντε βδομάδες πριν το Σαββατοκύριακο χρήσης του γιογιό, αρχίστε να μαθαίνετε στο παιδί σας πώς να το χρησιμοποιεί. Όταν εσείς, ο σύντροφός σας ή άλλο μέλος της οικογένειας πρέπει να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα, πάρτε μαζί σας το παιδί να παρατηρήσει πώς κατεβάζετε τα ρούχα και το εσώρουχό σας, κάθεστε στην τουαλέτα, κάνετε τσίσα ή κακά σας, σκουπίζεστε, ανεβάζετε το εσώρουχό σας και τα ρούχα σας, τραβάτε το καζανάκι και πλένετε τα χέρια σας. Μπορεί ακόμη να σας συνοδεύσουν όλοι μαζί στην τουαλέτα, ο σύντροφός σας με το παιδί και να χορέψει αυτός για σας αφού τελειώσετε. "Αν οι γονείς χορέψουν τον χορό της τουαλέτας ο ένας για τον άλλον, το παιδί αντιλαμβάνεται ως διασκέδαση και κάτι σαν "οικογενειακό γεγονός" το να χρησιμοποιεί κάποιο μέλος της οικογένειας την τουαλέτα", λέει η Φέλομ. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τα ζωάκια της οικογένειας για να δείξετε στο παιδί τι σημαίνει "πηγαίνω στην τουαλέτα". Δείξτε του το ζωάκι την ώρα που πηγαίνει για την ανάγκη του στο ενδεδειγμένο μέρος, όπως ένα κουτί με άμμο ή κάποιο εξωτερικό σημείο. Αγοράστε μερικά γιογιό ή δανειστείτε από φίλους και συγγενείς και βάλτε ένα γιογιό σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού σας καθώς και στο μπάνιο.
Μια εβδομάδα πριν:
Δείξτε στο παιδί σας ένα σωρό από πάνες και πείτε του ότι από το επόμενο Σάββατο (ή όποτε σχεδιάζετε να αρχίσετε το τριήμερό σας), δεν θα έχει πια ανάγκη τις πάνες και θα μπορεί να είναι γυμνό, χωρίς πάνα. Παρουσιάστε το του ως διασκέδαση και ως κάτι το συναρπαστικό, συνιστά η Φέλομ. "Τέλος οι πάνες πια, δεν θα τις φοράς άλλο. Μπορείς να μένεις γυμνός/ή!". "Ένας από τους λόγους που αυτή η μέθοδος δουλεύει τόσο καλά είναι ότι στα παιδιά αυτής της ηλικίας αρέσει να είναι γυμνά. Δεν δίνουν δεκάρα για την χρήση του γιογιό. Ο στόχος τους είναι να μείνουν γυμνά και να μη φοράνε πάνα", λέει η Φέλομ.
Την πρώτη μέρα εκμάθησης της χρήσης του γιογιό:
Σηκωθείτε μαζί με το παιδί σας μόλις ξυπνήσει. Για το υπόλοιπο της ημέρας, αφήστε το να κυκλοφορεί γυμνό από τη μέση και κάτω. Περάστε τη μέρα σας εσείς κι ο σύντροφος σας προσέχοντας εκ περιτροπής το παιδί για σημάδια που δείχνουν ότι θέλει τσίσα ή κακά. Όταν ξεκινάει, οδηγείστε το μαλακά στο κοντινότερο γιογιό. Όλη τη μέρα, τρώτε όλοι αλμυρά σνακς ή τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και πίνετε πολλά υγρά ώστε να πρέπει να ουρείτε συχνά. Κάθε φορά που πρέπει να πάτε εσείς ή ο σύντροφός σας τουαλέτα, πάρτε μαζί σας το παιδί. Δείξτε του πώς κατεβάζετε τα ρούχα και το εσώρουχό σας, πώς κάθεστε στην τουαλέτα, κάνετε τσίσα ή κακά σας, σκουπίζεστε, ανεβάζετε το εσώρουχο και τα ρούχα σας, τραβάτε το καζανάκι και πλένετε τα χέρια σας. Γιορτάστε την επιτυχία του παιδιού σας κάθε φορά που τα "κάνει" στο γιογιό – ακόμη κι αν είναι λίγο αυτό που καταλήγει στο γιογιό κι όχι στο πάτωμα. Όταν αυτό συμβαίνει, χορέψτε το "χορό του γιογιό". Επαινέστε το, χτυπήστε παλαμάκια, κι ό,τι άλλο. Όταν ένα παιδί τα κάνει 10 ως 12 φορές στο γιογιό, λέει η Φέλομ, μετά συνήθως μαθαίνει να χρησιμοποιεί το γιογιό του από μόνο του. Αν το παιδί σας έχει ένα ατύχημα, μην πείτε "εντάξει". Αντ' αυτού, πείτε με μια ήπια απογοητευμένη φωνή "τα τσίσα /κακά πηγαίνουν στο γιογιό"και βοηθήστε το παιδί σας να σκουπιστεί βάζοντας το χέρι σας πάνω στο δικό του. Αλλά μην του φωνάξετε και μην το ντροπιάστε για τα "ατυχήματά" του. Ατυχήματα θα υπάρξουν. Όταν έρθει η ώρα για ύπνο, πείτε στο παιδί σας ότι είναι ώρα να πάει στο γιογιό του (μην ρωτάτε ποτέ το παιδί, γιατί συνήθως λέει ότι δε θέλει). Φορέστε του μια πάνα πριν το βάλετε για ύπνο, εκτός αν νιώθετε βέβαιη ότι θα μείνει στεγνό.
Τη δεύτερη μέρα εκμάθησης της χρήσης του γιογιό:
Ακολουθήστε τις οδηγίες της πρώτης μέρας. Η μόνη διαφορά είναι ότι τη δεύτερη μέρα μπορείτε να βγείτε όλοι μαζί μια βόλτα έξω για μια ώρα το απόγευμα. Περιμένετε μέχρι το παιδί σας να κάνει τα τσίσα του στο γιογιό και μετά βγείτε αμέσως έξω. «Έτσι συνδέετε τη χρήση του γιογιό με το φεύγω από το σπίτι», λέει η Φέλομ. "Κι αυτό μαθαίνει στο παιδί σας να κάνει τσίσα του κατ' εντολή" πριν βγείτε έξω. Όταν βγαίνετε έξω, φορέστε ένα χαλαρό παντελόνι στο παιδί με τίποτα άλλο από κάτω – ούτε πάνα, ούτε εσώρουχο. Στόχος σας είναι να μην έχετε ατυχήματα ούτε σπίτι ούτε έξω, χωρίς να πρέπει να χρησιμοποιήσετε γιογιό έξω, αλλά έχετε και κάποια εφεδρικά ρούχα για την περίπτωση που δεν είστε τόσο τυχερή. Η Φέλομ συνιστά να κάνετε βόλτα κοντά στο σπίτι και να αποφύγετε το αυτοκίνητο. Βγείτε έναν περίπατο στη γειτονιά σας ή πάτε σε ένα κοντινό πάρκο. Πάρτε ένα γιογιό μαζί σας για το ενδεχόμενο που το παιδί σας θα σας πει ότι θέλει τσίσα του ενώ είστε έξω, αν και είναι αρκετά απίθανο σε αυτό το αρχικό στάδιο.
Την τρίτη μέρα εκμάθησης της χρήσης του γιογιό:
Ακολουθήστε τις οδηγίες της πρώτης μέρας, αλλά βγείτε έξω μια ώρα το πρωί και άλλη μια ώρα το απόγευμα. Κάθε φορά φροντίστε το παιδί σας να έχει χρησιμοποιήσει το γιογιό αμέσως πριν βγείτε έξω. Ξανά φορέστε στο παιδί ένα χαλαρό παντελόνι χωρίς τίποτα άλλο από κάτω. Πάρτε μαζί σας το γιογιό και μια αλλαξιά ρούχα.
Μετά το Σαββατοκύριακο της εκμάθησης του γιογιό:
Μετά από ένα τέτοιο μεγάλο Σαββατοκύριακο, μπορείτε να περιμένετε ότι το παιδί σας θα πηγαίνει κατά κανόνα στο γιογιό του για τσίσα ή κακά, ή ότι θα σας λέει ότι πρέπει να πάει. Αλλά για να το οριστικοποιήσετε, πρέπει με κάποιο τρόπο να συνεχίσετε. Για τους επόμενους τρεις μήνες, αφήνετε το παιδί σας γυμνό από τη μέση και κάτω όταν βρίσκεται σπίτι. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε πάνα τις ώρες του ύπνου. Όταν βγαίνετε έξω ή το πάτε στον παιδικό σταθμό, φορέστε του ένα χαλαρό παντελόνι με τίποτα άλλο από κάτω. Η Φέλομ θεωρεί ότι τα παιδιά αισθάνονται τα εσώρουχα σαν τις πάνες κι ότι αν του φορέσετε εσώρουχο πριν περάσουν τρεις μήνες υπάρχει κίνδυνος το παιδί σας να ξαναρχίσει να τα κάνει πάνω του. Μετά από τρεις μήνες χωρίς ατυχήματα όμως, το παιδί μπορεί να αρχίσει να ξαναφοράει εσώρουχα και να μην κυκλοφορεί με γυμνό ποπό στο σπίτι. Όταν βγαίνετε έξω, έχετε μαζί σας το γιογιό του και παρατηρείστε πού έχει δημόσιες τουαλέτες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το γιογιό τουστις δημόσιες τουαλέτες, αλλά δεν είναι απαραίτητο. Βοηθήσετε το παιδί σας να ανέβει στην τουαλέτα, κρατήστε το και πλύντε μετά τα χέρια σας, τα δικά σας και του παιδιού.
Τι να κάνετε αν η μέθοδος δεν δουλέψει;
Αν το παιδί δε μάθει να χρησιμοποιεί το γιογιό του έπειτα από τρεις μέρες εκπαίδευσης, αφήστε να περάσουν έξι ως οκτώ βδομάδες και ξαναδοκιμάστε. «Αν το παιδί σας έχει ποσοστά επιτυχίας λιγότερο από 75%, ή δεν δείχνει να παρατηρεί τα τσίσα που τρέχουν στα πόδια του, σταματήστε και προσπαθήστε ξανά αργότερα», λέει ο Φέλομ. Τα υπέρ και τα κατά της μεθόδου
Τα υπέρ
Η μέθοδος εκμάθησης της χρήσης του γιογιό μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο μπορεί να είναι ένας χρήσιμος και εύκολος τρόπος να αρχίσετε να εκπαιδεύετε το παιδί σας στη χρήση της τουαλέτας. Εάν φοβάστε το όλο πράγμα, ή ανησυχείτε για το πώς να αρχίσετε, ή δεν ξέρετε πώς να το κάνετε, είναι μια καλή πρόταση. Ακόμη και με τις ανάγκες της για συνέχεια ή τις οπισθοδρομήσεις της, η μέθοδος δουλεύει γρήγορα σε σύγκριση με άλλες. Αυτό έχει πολλά καλά. Θα γλυτώσετε χρόνο κι απογοήτευση, και το παιδί σας θα είναι υπερήφανο για τα επιτεύγματα και την ανεξαρτησία του. Η μέθοδος της Φέλομ δεν χρησιμοποιεί ανταμοιβές (εκτός από έναν ενθουσιώδη χορό), έτσι σας βοηθά να αποφύγετε να δωροδοκείτε το παιδί σας για να το πείσετε να χρησιμοποιήσει το γιογιό του. Είναι μια μέθοδος που τονίζει ό,τι θετικό συμβαίνει και δίνει ευκαιρίες να γιορτάσετε την επιτυχία ευθύς εξαρχής, πράγμα που κάνει την εκμάθηση του γιογιό διασκεδαστική και συναρπαστική για το παιδί. Έτσι μπορεί να δουλέψει σε παιδιά που διαφορετικά θα αντιστέκονταν ή δεν θα έδειχναν κανένα ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσουν το γιογιό τους.
Τα κατά
Δεν είναι καθόλου εύκολο να κλειστείς για τρεις μέρες μέσα στο σπίτι, να προσέχεις κάθε κίνηση του παιδιού και να το οδηγείς στο γιογιό όταν αρχίζει να κάνει τσίσα του. (Γίνεται ευκολότερο, όμως, μόλις το παιδί μάθει να πηγαίνει μόνο του στο γιογιό, πράγμα που μπορεί να συμβεί μετά την πρώτη μέρα). Είναι δύσκολο για δύο εργαζόμενους γονείς να πάρουν μαζί μια μέρα άδεια για να αφιερώσουν ένα τριήμερο στο να μάθουν στο παιδί τους να πηγαίνει στην τουαλέτα, κι αν αυτό δεν δουλέψει με την πρώτη, να το ξανακάνουν μετά από οκτώ βδομάδες. Αναλόγως του ποιος φροντίζει τα παιδιά, μπορεί να είναι δύσκολη η ολοκλήρωση της διαδικασίας. Μπορεί να χρειαστεί να διαπραγματευτείτε με τον παιδικό σταθμό το να έχετε χωρίς πάνα κι εσώρουχο όσες ώρες το κρατούν εκείνοι. Το να αφήνετε το παιδί με γυμνό ποπό στο σπίτι μπορεί να είναι πρόβλημα – ή απλά δύσκολο, ιδίως το χειμώνα. Ίσως είναι καλύτερα να δοκιμάσετε τη μέθοδο της Φέλομ το καλοκαίρι. http://ariadni144.wordpress.com
Διάβασε περισσότερα...
 

mama kai syzygos Copyright © 2009 Girlymagz is Designed by Bie Girl Vector by Ipietoon